Het ontwerp

In het ontwerp “Ruggespraak” wil ik reactie geven op het paradox dat de digitale wereld ons met talrijke mogelijkheden meer (online) in contact brengt, maar tegelijkertijd blind zijn geworden voor de fysieke wereld om ons heen. Daarvoor heb ik een ontwerp gemaakt waarbij we de fysieke beleving weer hebben, een hand kunnen voelen en dit kunnen waarderen. We leven namelijk in het digitale tijdperk waarin we niet meer met ons lichaam beleven maar ons bewustzijn zich vooral afspeelt in ons hoofd. Daardoor zijn we ons er niet meer goed van bewust wat we met onze zintuigen kunnen waarnemen, wat gevolgen heeft op hoe we onze omgeving ervaren, en daarom ook hoe we er mee communiceren. Onze menselijke interacties lopen voornamelijk digitaal, via ons smartphonescherm, wat alleen visueel veel indrukken op ons geeft. De fysieke aanraking lijkt daarbij langzaam uit te sterven, waarin ik van mening ben dat wij mensen blind zijn geworden voor de fysieke wereld en de waarde daarvan uit het oog zijn verloren. In het meubel wil ik de communicatie die verloopt tussen mensen 3D voelbaar maken zodat de mensen weer betrokken en bewust de fysieke handelingen beleven. De volledige aandacht wordt gelegd op het bewust ‘voelen’ van het gesprek waarin we ‘spreken’ met ons lichaam. Ons schrijfvermogen wordt omgeschakeld naar aanrakingen (porren) op de rug waarbij de waarde (het gesprek) van de fysieke aanraking op afstand bewust kan worden gevoeld. Ik wil de interactie aanmoedigen door en nieuwe ervaring te geven aan wat een aanraking kan doen, in een speelse vorm gecombineerd met een gelaagdheid aan contact. Het zorgt voor een onverwachte intieme en ietwat persoonlijke aanraking op afstand, omdat we dit door ons digitale gedrag en door het scherm van onze smartphone niet kunnen waarnemen.

Het idee

Het idee is gekomen omdat iemand op mijn rug aan het schrijven was.Je herkent het waarschijnlijk wel, het spelletje van vroeger waarbij iemand op je rug krabbelde en je daarbij een vorm of een letter moest maken. Dit vindt ik een hele mooie manier van communiceren waarbij je andere zintuigen moet gebruiken om een gesprek te ‘voelen’ in plaats van te luisteren, typen of lezen.

Werking

Door het bedienpaneel in het midden te gebruiken kan je een aanraking op afstand realiseren. Het bedienpaneel en de rugleuningen zijn voorzien van een heleboel wegwerpspuitjes die door middel van een slangetje op luchtdruk (pneumatisch) met elkaar verbonden zijn. Het paneel aan de ene kant staat met de andere rugleuning in verbinding en andersom. De pixels (wegwerpspuitjes) zijn zo verbonden dat je ook letters zou kunnen maken en ook een echt gesprek zou kunnen voeren. Je zou het bedienpaneel dus kunnen zien als ons pixelscherm van de telefoon, het scherm van onze smartphone zal namelijk altijd tussen ons en de werkelijkheid van de mensen blijven staan. Het mooie van de aanraking is dat je aandachtig moet luisteren naar wat je voelt, hier de tijd voor moet nemen, en waardering krijgt voor wat de ander jou eigenlijk wil zeggen (laten voelen), dat is namelijk iets wat we door ons smartphonegebruik niet meer doen.

Kleine meubels

Met het ontwerp Ruggespraak heb ik willen reageren op onze manier van communiceren van nu (digitaal 2018). In de andere kleine meubeltjes gaat het meer om de communicatie die door middel van lichamelijke beweging in het zitvlak kan worden waargenomen. Deze meubels werken hetzelfde als het ontwerp Ruggespraak maar bij deze meubels zijn de wegwerpspuitjes in het zitgedeelte verwerkt die door middel van hydrauliek werken en aan elkaar verbonden zijn. Het zitvlak vormt zich naar uw achterwerk die door de andere persoon naast of achter u kan worden waargenomen. Stel je voor: door te bewegen neemt het zitvlak van de andere persoon een andere positie aan. Lekker speels en humoristisch! Als ontwerper ben ik namelijk graag bezig met het creëren van een beleving, waarbij de mens een fysieke interactie moet ondergaan om het ontwerp tot leven te laten komen. Ik vindt het erg leuk om te zien hoe de deelnemer wordt uitgedaagd om achter de functie van het object te komen en daardoor op een speelse manier een onverwachte ervaring/beleving opdoet.

 

Juni 2018